Konfiguracja skryptów za pomocą "define"

Często zdarza się, że nasze aplikacje wymagają ustawienia pewnych zmiennych, pełniących rolę opcji konfiguracyjnych. Wielu programistów tworzy takie zmienne za pomocą "define", co nie jest najlepszym rozwiązaniem. W przypadku gdy ilość opcji jest duża, w kodzie szybko pojawia się poważny bałagan. Nie jesteśmy w stanie np. stwierdzić gdzie dana zmienna zostaje nadpisana. Poza tym stosowanie "define" jest niewłaściwe z tych samych powodów, dla których nie powinno się nadużywać zmiennych globalnych. O wiele lepszym podejściem jest umieszczenie konfiguracji w tablicy asocjacyjnej i utworzenie klasy, która pozwoli na pobranie dowolnej opcji w dowolnym momencie. Użycie "define" jest uzasadnione w nielicznych przypadkach, np. określanie ścieżki dostępu do części systemu.

Struktura katalogów

Struktura katalogów w przypadku wielu aplikacji internetowych jest chaotyczna i niezaplanowana. Znalezienie wybranego fragmentu kodu nie jest wtedy szybkie i łatwe. Gruntownie przemyślane drzewo katalogów uchroni nas przed taką sytuacją, a ponadto nasz kod zyska na modularności. Przy nazywaniu kolejnych podkatalogów można zastosować jedną ze sprawdzonych konwencji jak na przykład ta pochodząca z technologii PEAR: klasa Aaaa_Bbbb_Cccc umieszczona w pliku Aaaa/Bbbb/Cccc.php

Nazwy plików

Mnóstwo programistów stosuje niekonwencjonalne lub niepraktyczne nazwy plików (np. rozszerzenie .inc). Wiele edytorów ma problemy z obsługą takich plików - nie działa podświetlanie składni, autouzupełnianie kodu itp. Trudności z poprawnym rozpoznaniem tych plików może mieć również serwer www. Z pewnością nie ucieszysz się gdy skrypty php zostaną wyświetlone w przeglądarce jako zwykły tekst.

Wykorzystanie sprawdzonych rozwiązań

W wielu przypadkach można zauważyć nieuzasadnioną tendencję do pisania całej aplikacji od podstaw. Nie jest to dobre podejście jeśli zależy nam na wysokiej jakości produktu końcowego. Zalecane jest wykorzystanie jednego z wielu dostępnych frameworków mvc (np. Zend), oraz wybranych bibliotek, które ułatwią nam rozwiązanie danego problemu. Komponenty takie są z reguły projektami dojrzałymi, w których brał udział niejeden doświadczony programista. Na korzyść gotowych rozwiązań z pewnością przemawia również fakt, iż wiele osób przed nami zdążyło je już przetestować i ewentualnie poprawić.

Upublicznianie niedopracowanego kodu

Jeśli zamierzasz zamieścić na forum lub blogu fragmenty swojego kodu, upewnij się przedtem, że jest on dopracowany. W przeciwnym przypadku Twój kod nie przyniesie nikomu większego pożytku. Jeśli skrypty będą czytane przez początkujących programistów, przejmą oni część Twoich niezalecanych praktyk. Może się również zdarzyć, że Twoje skrypty będzie przeglądał potencjalny pracodawca, który będzie wyczulony na wszelkie nieprawidłowe techniki programowania.

Pisanie kodu strukturalnego

Od wersji 5 php daje możliwość pisania kodu w pełni obiektowego i nie ma żadnych poważnych powodów dla których programiści mieli by stosować paradygmat programowania strukturalnego. Jeśli jesteś osobą nie do końca zaznajomioną z programowaniem obiektowym możesz przejściowo pisać metody statyczne i wywoływać je jak zwykłe funkcje. Z czasem powinieneś dostrzec i zrozumieć zalety obiektowości.

Mieszanie PHP i HTML

Jednym z najgorszych błędów początkującego programisty php jest zamieszczanie kodu php i html w jednym pliku. Logika takiej aplikacji nie jest rozdzielona od części odpowiedzialnej za wygląd strony. Ponadto, zdecydowanie lepiej jest zgromadzić wszystkie potrzebne dane zanim przystąpimy do ich wyświetlania. Jeśli po drodze wystąpi błąd, zamiast fragmentu strony będziemy zawsze mogli wyświetlić komunikat o błędzie. Najprostrzym rozwiązaniem omawianego problemu jest skorzystanie z wybranego systemu szablonów.